Sözlük 1: (Tür.) Er. 1. Yaşlanma manası*na gelen "ağmak"tan. Büyük, efendi. Büyük kardeş, ağabey. 2. Amir, baş, reis. Eski devlet teşkilatımızda bazı idarecilere verilen unvan. 3. Osmanlı devletinde okuma-yazma bilenlere verilen şeref unvanı. 4. Halkın saygı*sını kazananlara verilen unvan. 5. Er-kek, eş, koca. 6. Eski büyük konaklar*da çalışan hizmetlilerin başı. Eski Türklerde soylu aileye mensup kadın*lar da bu unvanı kullanmışlardır.
Sözlük 3: Dört yanı suyla çevrili kara parçası.
Sözlük 3: 1. Sözü geçen, cömert kişi. 2. Kırsal kesimde büyük toprak sahibi. 3. Ağabey.
Sözlük 3: 1. Deniz, göl ya da akarsuda bulunan, dört bir yanı su ile çevrili kara parçası. 2. Çevresi yollarla ya da sokaklarla belirlenmiş arsa.