Bitkini toprağa tutunmasını ve beslenmesini sağlayan organdır.
İki bölümden oluşmaktadır. Birincisi toprağa dik olarak giren ana köktür. İkincisi ise ana kökün yanlarından çıkan ve daha ince olan yan köklerdir.
Su ve besinlerin köklerden bitkinin diğer bölümlerine taşınması gövdenin görevidir.
Bazı bitkilerin gövdeleri ince ve yumuşaktır. Kısa ömürlüdür. Örneğin; bahçe ve kır çiçekleri ile sebzelerin gövdeleri gibi.
Bazı bitkilerin gövdeleri kalın ve uzun ömürlüdür. Örneğin; elma, kiraz vb.
Bitkinin gövde ve dalları üzerinde genellikle yeşil renkli ve yassı organlardır.
Yaprak, bitkinin besin ve solunum yapmasını sağlar.
Besin depo eder.
Çevremizde gördüğümüz değişik bitkilerin yaprakları renk, şekil ve büyüklükleri bakımından birbirinden farklı olabilir.
Bitkiler yaprakları ile solumun yapar.
Havadaki karbondioksit ve topraktan alınan su; güneş ışığı ve yapraktaki klorofil yardımıyla besine dönüşür. Oksijen açığa çıkar.
Bitkini renkli ve güzel görünen kısmıdır.
Genellikle bir sapla dala birleşir.
Bitkide üremeyi sağlayan organdır.
Çiçekli bitkilerde üreme tozlaşma şeklinde olur.
Tozlaşma, erkek organdaki çiçek tozlarının (polen) çeşitli yollarla dişi organın üzerine taşınmasıyla gerçekleşir.
Bitkiler toprağa köklerle bağlı oldukları için serbestçe hareket edemez. Bu nedenle tozlaşma arı, kuş, kelebek gibi canlıların ve ya rüzgarın, suyun yardımıyla olur.
