Çocuk evde aileyi tamamlar, özellikle kırsal kesimde küçükken aileye maddî katkı sağlar, büyüyünce de yaşlılık güvencesidir, aynı zamanda statü kaynağıdır.

  • "Çocuklu ev pazar, çocuksuz ev mezar".
  • "Çocuksuz kadın meyvesiz ağaç gibidir".
  • "Çocuk evin meyvesidir".
  • "Oğlanı kızı olmayan avrattan, eski hasır yeydir".
  • "Evlâdı olmayanda merhamet olmaz".



  • Geleneksel Türk toplumunda çocuksuz ev düşünülemez.Evlilik çocuk sahibi olmakla bir tutulur
  • Çocuk sahibi olmamak bir eksikliktir ve sorumlusu kadındır.Bu eksikliği gidermek için her yola başvurulur.(kocakarı ilaçları,türbe ziyaretleri vb.)
  • Erkek çocuğa sahip olmak ayrıcalık ve zorunluluktur.Bunun da sorumlusu kadındır.Bunun için de çeşitli önlemler alınır.



  • "Çok çocuk anayı şaşkın, babayı düşkün eder".
  • "Evlâdın varsa başında derdin var".
  • "Çocuk büyütmek taş kemirmek".
  • "Çocuk isteyen belâsını da istemek gerek".
  • "Evlâdın varsa bin derdin var, evlâdın yoksa bir derdin var".
  • "Evlâdın var mı derdin var".



  • Gebelikte sağlıklı çocuğa sahip olabilmek için geleneksel önlemler alınır.
  • Çocuğun doğumuna önem verilir.Nazardan koruyucu önlemler alınır.Çocuk görme ziyaretlerine gidilerek hediyeler verilir.
  • Çocuğun büyüme ve gelişimi ile ilgili sorunlar doktordan önce geleneksel yöntemlerle çözülmeye çalışılır.Örneğin çocuğun konuşması gecikmişse muska yazdırılır



  • Çocuklar içinde de kız çocuğun değeri düşüktür, çünkü ele gidecektir. Erkek çocuğun değeri yüksektir, çünkü ondan beklentiler çoktur; hem baba adını, soyunu ve ocağını sürdürecek, hem de anne babaya statü kazandıracaktır.
  • "Kız yükü tuz yükü":
  • "Kız doğuran tez kocar".
  • "Kız evde olsa da elden sayılır".
  • "Oğlan doğuran övünsün, kız doğuran dövünsün".
  • "Oğlanı her karı doğurmaz, er karı doğurur".
  • "Oğlandır oktur, her evde yoktur".
  • Torunda bile "Oğlanınki oğul balı, kızınki bahçe gülü" olarak nitelendirilir.


  • Çocuklar sevilir,öpülür,ninniler söylenir,korunur,abartılı sözler söylenir(kurban olduğum,yoluna öldüğüm gibi)
  • Anne babaların yanında çocukların sevilmesi ayıplanır.
  • Sevginin yanı sıra özellikle daha büyük çocuklara kızgınlık anında nefret içeren sözcükler ve beddualar söylenir,sıkça dövülür.
  • Yaramaz çocuklar babayla,umacılarla,çingenelerle korkutulurlar.


  • Kız çocuklar erken yaşta eve kapatılırlar.İlkokula gönderilmez ya da bitirmeden okuldan alınırlar.
  • Küçük çocuklar ve özellikle erkek çocuklar üzerinde denetim zayıftır.
  • Çocukları yalnız anne,babanın değil tüm köy yetişkinlerinin terbiye etme hakkı vardır.
  • Geleneksel Türk toplumunda çocuklar korkutularak,sindirilerek ve dövülerek büyütülür.Merakları ve özgür davranışları engellenir.Uslu ve söz dinler olmaları girişken olmalarından önde tutulur.